Neuronale opbouw van je EGO

Onze definitie van ‘ego’ hebben we nauwgezet problemen te omlijnen als:

1. onnodig lijden (of chronische psychologische pijn)
2. onnodige angsten (die dit lijden proberen te vermijden
3. onnodige kwaadheid: geen nuttige defensie of verlies van energie/focus

Iedereen weet nu stilaan dat onze maatschappij vol angst en agressie zit.  Ons EGO is hiervoor verantwoordelijk en deze kan slechts herkend en losgelaten worden door JIJZELF.

Hoe bouwen we een EGO op of met andere woorden een combinatie van het ‘Verongelijkt Kind’ (een product van een neurofysiologisch gek geworden Alarm-centrale) en ‘Kwaadheid (ongecontroleerde en chaotische explosies van je Kracht-centrale)

Een mooi samenwerkende Alarm- en Kracht-centrale wordt geboren:

We gaan er van uit dat je vanuit je ‘aangeboren’ of ‘oorspronkelijke’ persoonlijkheid (nog niet bezoedeld door opvoeding of omgeving):

1. Over een positief ingestelde Kracht (of samengebundelde overlevingsinstincten) beschikt Kan een baby ons niet maanden in ZIJN MACHT houden?
2. Over een krachtige en efficiënte Alarmcentrale beschikt, waarmee hij makkelijk de ‘gevaren’ van de buitenwereld detecteert Baby’s hebben veel ingebouwde mechanismen waarbij ze gevaar kunnen inschatten
3. Over een positieve terugkoppeling tussen beide systemen beschikt dewelke beide in balans houden: positieve bio-feedback

1. Je oorspronkelijke Balans, Kracht, Levenskracht of mentale kracht (wat zit er in een woord?):

Grosso modo kunnen we eigenlijk een drietal circuits afsplitsen:
1. omdat vanuit de praktijk blijkt dat 1 iemand meer last heeft van klachten ter hoogte van 1 circuit dan een ander
2. omdat neurofysiologisch onderzoek uitwijst dat bepaalde centrales anders werken

1. Creatief denken (corticale dopamine circuits verzorgen vooral het associatief denken of snel verwerken van nieuwe versus oude informatie):
   Definitie: problemen oplossen, oplossingen snel zien, goed kunnen associatief denken
   Praktisch: stel jezelf de vraag: “Hoe ga ik dit probleem positief aanpakken?”
   => Kun je dit niet zelf, dan kun je stellen dat je niet in deze ‘Kracht’ zit
   
   
2. Wilskracht of doorzettingsvermogen (bij dierexperimenten voldoet hier voornamelijk het noradrenaline of het norepinephrine (= ‘zusje’ van adrenaline en bevindt zich enkel als stof in het brein) systeem aan, dewelke getriggerd zou worden vanuit de hypothalamus):
   Definitie: met volle moed aan iets beginnen en beëindigen en je krachten uitbalanseren
   Praktisch stel jezelf de vraag: “Begin ik er aan en zal ik het beëindigen?” of “Hoeveel energie zal ik besteden aan …?”
   => Twijfel je hier enigszins aan, dan kun je stellen dat je niet in deze ‘Kracht’ zit
   
   
   
3. Positief Denken (kan verbonden worden met centrale dopamine en beta-endorfine (het ‘happy-gevoel’ bij heroïne en codeïne-preparaten) circuits):
   Definite: In iets geloven of het positieve inzien van een bepaalde situatie
   Praktisch: “Kun je geloven in wat je doet of bent?” en “Kun je blij zijn met het positieve van elke situatie?”
   Kun je vlot en gemeend zeggen: “Ik hou van jou” en “Ik hou van mezelf”. 
   Kun je vlot en gemeend zeggen: “Je bent de mooiste …” en “Ik ben de mooiste …”.
   Kun je vlot en gemeend zeggen: “Ik bent de slimste…” en “Ik ben de slimste …”.
   Kun je vlot dit ook zeggen aan iedereen die je kent (ook je ‘vijand’)

Kun je dit niet zelf, dan kun je stellen dat je niet in deze ‘Kracht’ zit

! Dit noemen we je ‘papa- of ouder-functie’: de echte alles oplossende papa’s (en mama’s) onder ons zullen zich hierin snel herkennen. 
Het probleem is echter niet: “Doe je het voor een ander?”
Het probleem is: “Kun je het doen voor jezelf?”

! Al deze Krachten worden bespeeld door elke psychotherapeutische richting en daarmee is elke psychotherapeutische richting eigenlijk goed bezig.  Nog beter zou zijn indien we dit ook eens zouden beginnen ‘meten’ en indien elke psychotherapeut of psychotherapeutische richting zich zou onderwerpen aan degelijk wetenschappelijk onderzoek.of resultaat verbintenis.  Zich wegschuilen achter diploma’s zou niet meer mogen

2. Je Alarmcentrale (voornamelijk en Serotonine-systeem ter hoogte van de prefrontale cortex) is ontwikkeld om te reageren op:

1. Gevaar (Alarm-centrale 1)
2. Mislopen Routines of Planning (A-C 2)
3. Onrecht (A-C 3) – zéér sterk ontwikkeld bij de empaten onder ons (cfr infra)

Deze centrale slaat nogal tilt in onze maatschappijn en blijkt leeg te zijn: er is in deze regio een tekort aan Serotonine en alle Serotonine-verhogende producten  (Prozac, Seroxat, Serlain, Floxyfral, Cipramil, Sipralexa, Remergon, Efexor) pogen dit tekort op te vullen.

3. De beide centrales zijn verbonden via een positief bio-feedback mechanisme (zoals er duizenden bestaan in ons brein):

1. Het alarm slaat aan:

   A-C 1: kort ‘overlevingsangst’
   A-C 2: je planner verwittigt je dat het misloopt
   A-C 3: je ‘voelt’ aangedaan onrecht (kunnen vermoedelijk sommigen meer dan anderen – cfr ‘van empaat naar hooggevoelige persoonlijkheid’ – maar wordt zeker in onze maatschappij als instinct of gevoel snel onderdrukt)
   

2. Er wordt een snelle Aktie verwacht (creatief, wilskrachtig of positief)
3. Het alarm-systeem wordt snel afgezet en kan tot rust komen.